همان‌طور که تجربه هیجان منفی مانند حرکت از نردبان به پایین می‌تواند موجب افسردگی و احساس‌های منفی دیگری گردد، هیجان مثبت مثل انگیزاننده‌ای قوی و قدرتمند باعث صعود از نردبان و در نتیجه رشد و بالندگی وی شوند. فردریکسون (2013) عقیده دارد نسبت هیجان‌های مثبت به هیجان منفی نشان دهنده بالندگی و رشدی است که فرد تجربه می‌کند.
به اعتقاد فردریکسون (2013) میزان مورد نیاز برای رشد و بالندگی در این تناسب 2/9 به 1 می‌باشد.
به‌عبارت‌دیگر، به ازای هر تجربه، رویداد، گفته و یا پندار هیجانی منفی باید سه تجربه، رویداد، گفته و یا پندار هیجانی مثبت داشته باشیم تا در زندگی پیش برویم و شکوفا شویم.
منبع
عینی پور، جواد و هاشمی، نظام. (1396). روان شناسی پلیس و مدیریت هیجان. انتشارات دانشگاه علوم انتظامی امین. تهران: ایران
