مقیاس‌های MMPI-2 (Minnesota Multiphasic Personality Inventory-2) یکی از پرکاربردترین ابزارهای روان‌سنجی برای ارزیابی شخصیت و تشخیص اختلالات روانی است. این آزمون شامل چندین مقیاس اصلی، کمکی و محتوایی است که هر کدام به بررسی جنبه‌های مختلف شخصیت، علائم روانی و اعتبار پاسخ‌ها می‌پردازند. در اینجا به معرفی کامل مقیاس‌های 567 از MMPI-2 می‌پردازیم:
1. مقیاس‌های اصلی (Clinical Scales)
این مقیاس‌ها که به عنوان مقیاس‌های بالینی شناخته می‌شوند، برای ارزیابی الگوهای رفتاری و عاطفی فرد طراحی شده‌اند. این مقیاس‌ها شامل ۱۰ مقیاس اصلی هستند که به صورت زیر تعریف می‌شوند:
مقیاس 1: Hypochondriasis (Hs)
- هدف: ارزیابی نگرانی‌های بیش از حد فرد درباره سلامت جسمانی خود.
- علائم: تمرکز بر علائم جسمانی بدون دلیل پزشکی مشخص.
مقیاس 2: Depression (D)
- هدف: اندازه‌گیری علائم افسردگی، احساس ناامیدی و بی‌ارزشی.
- علائم: احساس غم، از دست دادن علاقه به زندگی و کاهش انگیزه.
مقیاس 3: Hysteria (Hy)
- هدف: ارزیابی تمایل فرد به بروز واکنش‌های جسمانی به موقعیت‌های استرس‌زا.
- علائم: بروز علائم جسمانی مانند سردرد یا دردهای عضلانی در پاسخ به استرس.
مقیاس 4: Psychopathic Deviate (Pd)
- هدف: ارزیابی تمایل به رفتارهای ضداجتماعی و عدم تبعیت از قوانین اجتماعی.
- علائم: رفتارهای پرخطر، بی‌تفاوتی به حقوق دیگران و عدم احساس گناه.
مقیاس 5: Masculinity-Femininity (Mf)
- هدف: ارزیابی تمایلات جنسیتی فرد (مردانه یا زنانه).
- علائم: افراد با نمره بالا ممکن است از الگوهای جنسیتی معمول فاصله بگیرند.
مقیاس 6: Paranoia (Pa)
- هدف: ارزیابی تمایل به بدبینی، حساسیت به انتقاد و احساس خصومت.
- علائم: احساس توطئه، بی‌اعتمادی به دیگران و تفسیر نادرست رفتار دیگران.
مقیاس 7: Psychasthenia (Pt)
- هدف: ارزیابی علائم اضطراب، وسواس و احساس تنش.
- علائم: افکار وسواسی، اضطراب مداوم و تردید زیاد.
مقیاس 8: Schizophrenia (Sc)
- هدف: ارزیابی علائم روان‌پریشی و اختلالات فکری و ادراکی.
- علائم: افکار غیرعادی، علائم توهمی و کاهش تماس با واقعیت.
مقیاس 9: Hypomania (Ma)
- هدف: ارزیابی علائم هیجان‌زدگی، بی‌قراری و فعالیت بیش از حد.
- علائم: بی‌خوابی، صحبت زیاد و تصمیم‌گیری سریع.
مقیاس 0: Social Introversion (Si)
- هدف: ارزیابی تمایل فرد به انزوا و دوری از تعاملات اجتماعی.
- علائم: کاهش تمایل به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و تمایل به تنهایی.
2. مقیاس‌های کمکی (Supplementary Scales)
این مقیاس‌ها برای تکمیل اطلاعات بدست آمده از مقیاس‌های اصلی استفاده می‌شوند و شامل موارد زیر هستند:
مقیاس TRIN (True Response Inconsistency)
- هدف: ارزیابی سازگاری پاسخ‌ها.
- کاربرد: شناسایی افرادی که به طور نامنظم به سوالات پاسخ می‌دهند.
مقیاس VRIN (Variable Response Inconsistency)
- هدف: ارزیابی ثبات پاسخ‌ها.
- کاربرد: شناسایی افرادی که پاسخ‌های متضاد و ناسازگار می‌دهند.
مقیاس F (Infrequency)
- هدف: ارزیابی اعتبار پاسخ‌ها.
- کاربرد: شناسایی افرادی که به طور غیرمعمول یا اغراق‌آمیز پاسخ می‌دهند.
مقیاس K (Correction)
- هدف: اصلاح نمرات مقیاس‌های دیگر بر اساس تمایل فرد به ارائه تصویر مثبت از خود.
- کاربرد: کاهش اثر تمایل به دفاعی بودن در پاسخ‌ها.
3. مقیاس‌های محتوایی (Content Scales)
این مقیاس‌ها برای ارزیابی موضوعات خاصی از زندگی فرد طراحی شده‌اند:
مقیاس‌های مرتبط با علائم جسمانی:
- ANX (Anxiety): ارزیابی اضطراب عمومی.
- FRS (Fears): ارزیابی ترس‌های خاص (مانند ترس از مرگ یا ترس اجتماعی).
مقیاس‌های مرتبط با رفتارهای ضداجتماعی:
- ASP (Antisocial Practices): ارزیابی رفتارهای ضداجتماعی.
- AGG (Aggression): ارزیابی تمایل به خشونت و بی‌احترامی.
مقیاس‌های مرتبط با احساسات و ارتباطات:
- SOD (Social Discomfort): ارزیابی ناراحتی در تعاملات اجتماعی.
- FAM (Family Problems): ارزیابی مشکلات خانوادگی.
4. مقیاس‌های اعتباری (Validity Scales)
این مقیاس‌ها برای ارزیابی صحت و اعتبار پاسخ‌های فرد استفاده می‌شوند:
مقیاس L (Lie)
- هدف: شناسایی افرادی که سعی در ارائه تصویر ایده‌آل از خود دارند.
مقیاس Fb (Back Infrequency)
- هدف: ارزیابی اعتبار پاسخ‌ها در بخش دوم آزمون.
مقیاس S (Superlative)
- هدف: شناسایی افرادی که سعی در ارائه تصویر بسیار مثبت از خود دارند.
جمع‌بندی
#معرفی کامل خرده‌مقیاس‌های هریس لینگوز (Harris-Lingoes Subscales)
خرده‌مقیاس‌های هریس لینگوز بخشی از آزمون MMPI-2 (Minnesota Multiphasic Personality Inventory-2) هستند که به منظور تجزیه و تحلیل دقیق‌تر نمرات بالا در مقیاس‌های اصلی (Clinical Scales) طراحی شده‌اند. این خرده‌مقیاس‌ها به روانشناسان کمک می‌کنند تا علل زیربنایی یا جنبه‌های خاصی از رفتار فرد را که به نمرات بالا در مقیاس‌های اصلی منجر شده است، بهتر درک کنند.
هریس لینگوز با استفاده از رویکرد فاکتوری، سوالات موجود در هر مقیاس اصلی را به گروه‌های کوچکتر تقسیم کرد که هر گروه به یک جنبه خاص از آن مقیاس اشاره دارد. این خرده‌مقیاس‌ها به صورت زیر سازمان‌دهی شده‌اند:
1. مقیاس Hs (Hypochondriasis):
این مقیاس به بررسی نگرانی‌های جسمانی بیش از حد فرد می‌پردازد. خرده‌مقیاس‌های آن شامل:
Hs1: Gastrointestinal Complaints (شکایات گوارشی)
- هدف: ارزیابی نگرانی‌های مرتبط با مشکلات گوارشی.
- علائم: شکایت از دردهای معده، تهوع، یبوست یا اسهال بدون دلیل پزشکی مشخص.
Hs2: General Health Concerns (نگرانی‌های عمومی سلامت)
- هدف: ارزیابی نگرانی‌های کلی درباره وضعیت سلامت.
- علائم: تمرکز بر علائم جسمانی مختلف و نگرانی از بیماری‌های جدی.
Hs3: Neurological Symptoms (علائم عصبی)
- هدف: ارزیابی نگرانی‌های مرتبط با مشکلات عصبی.
- علائم: شکایت از سردرد، بی‌حسی یا ضعف عضلانی.
2. مقیاس D (Depression):
این مقیاس به بررسی علائم افسردگی و احساس ناامیدی می‌پردازد. خرده‌مقیاس‌های آن شامل:
D1: Subjective Depression (افسردگی ذهنی)
- هدف: ارزیابی احساسات شخصی مرتبط با افسردگی.
- علائم: احساس غم، ناامیدی و بی‌ارزشی.
D2: Psychomotor Retardation (کاهش روان‌حرکتی)
- هدف: ارزیابی کندی روان‌حرکتی و افت انرژی.
- علائم: کاهش فعالیت بدنی، صحبت کم و کندی در تصمیم‌گیری.
D3: Physical Malfunctioning (اختلال عملکرد جسمانی)
- هدف: ارزیابی شکایات جسمانی مرتبط با افسردگی.
- علائم: احساس خستگی، کاهش اشتها و مشکلات خواب.
D4: Mental Dullness (کندی ذهنی)
- هدف: ارزیابی کاهش تمرکز و کارایی ذهنی.
- علائم: مشکل در تفکر، حافظه ضعیف و عدم توانایی در حل مسئله.
D5: Brooding (غرق‌شدگی در افکار منفی)
- هدف: ارزیابی تمایل به فکر کردن مداوم به موضوعات منفی.
- علائم: افکار مکرر درباره شکست‌ها و مشکلات.
3. مقیاس Hy (Hysteria):
این مقیاس به بررسی تمایل به بروز واکنش‌های جسمانی به موقعیت‌های استرس‌زا می‌پردازد. خرده‌مقیاس‌های آن شامل:
Hy1: Denial of Social Anxiety (انکار اضطراب اجتماعی)
- هدف: ارزیابی تمایل به انکار اضطراب اجتماعی.
- علائم: ادعا بر اینکه در موقعیت‌های اجتماعی آرام هستند، در حالی که در واقعیت این‌طور نیست.
Hy2: Need for Affection (نیاز به عشق و علاقه)
- هدف: ارزیابی تمایل شدید به دریافت عشق و توجه.
- علائم: احساس نیاز مبرم به تأیید دیگران.
Hy3: Lassitude-Malaise (خستگی و ناراحتی)
- هدف: ارزیابی احساس خستگی و ناراحتی جسمانی.
- علائم: شکایت از خستگی مداوم و کاهش انرژی.
Hy4: Somatic Complaints (شکایات جسمانی)
- هدف: ارزیابی شکایات جسمانی مرتبط با استرس.
- علائم: دردهای عضلانی، سردرد و مشکلات گوارشی.
Hy5: Inhibition of Aggression (مهار خشونت)
- هدف: ارزیابی تمایل به مهار خشم و خشونت.
- علائم: تلاش برای کنترل خشم و نشان دادن آرامش ظاهری.
4. مقیاس Pd (Psychopathic Deviate):
این مقیاس به بررسی رفتارهای ضداجتماعی و عدم تبعیت از قوانین اجتماعی می‌پردازد. خرده‌مقیاس‌های آن شامل:
Pd1: Authority Problems (مشکلات با مقامات)
- هدف: ارزیابی مشکلات در رابطه با مقامات یا قوانین.
- علائم: بی‌احترامی به قوانین و مقامات.
Pd2: Social Imperturbability (آرامش اجتماعی)
- هدف: ارزیابی تمایل به نشان دادن آرامش در موقعیت‌های اجتماعی.
- علائم: رفتار آرام و بی‌تفاوت در برابر انتقاد.
Pd3: Social Alienation (جداشدگی اجتماعی)
- هدف: ارزیابی احساس دوری از جامعه.
- علائم: احساس جداشدگی و عدم تعلق به دیگران.
Pd4: Self-Alienation (جداشدگی از خود)
- هدف: ارزیابی احساس دوری از خود.
- علائم: احساس بیگانگی از احساسات و رفتارهای خود.
Pd5: Familial Discord (اختلاف خانوادگی)
- هدف: ارزیابی اختلافات خانوادگی.
- علائم: وجود تنش‌های خانوادگی و عدم ارتباط مناسب.
مقیاس‌های 567 در MMPI-2 شامل مقیاس‌های اصلی (بالینی)، کمکی، محتوایی و اعتباری هستند که هر کدام به بررسی جنبه‌های مختلف شخصیت، رفتار و علائم روانی می‌پردازند. این مقیاس‌ها به روانشناسان کمک می‌کنند تا تصویری دقیق و جامع از وضعیت روانی فرد به دست آورند و در صورت لزوم، راهکارهای درمانی مناسب ارائه دهند.
